اثر مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی بر شاخص های گلایسمیک موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

چکیده زمینه و هدف: با توجه به اثبات اثر عصاره زعفران و فعالیت بدنی مقاومتی به دیابت، هدف این مطالعه بررسی اثر مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی برشاخص های گلایسمیک موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 36 سر موش صحرایی نر بالغ صورت گرفت. پس از القاء دیابت موش‌های صحرایی به طور تصادفی به چهار گروه مساوی؛ تمرین مقاومتی (پنج روز در هفته، به مدت شش روز)، مصرف عصاره زعفران (روزانه 25 میلی‌گرم بر لیتر)، ترکیب تمرین مقامتی همراه با مصرف عصاره زعفران و کنترل تقسیم شدند. بعد از مدت زمان 6 هفته شاخص‌های گلایسمیک اندازه‌گیری شدند، داده‌ها با آزمون‌های آماری کلوموگروف ـ اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که گلوکز ناشتا در گروه مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی به طور معنی‌داری پایین‌تر از گروه کنترل و پایین تر از گروه تمرین مقاومتی بود(014/0=p). هموگلوبین گلیکوزیله در گروه مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی پایین‌تر از گروه کنترل بود(001/0=p). مقاومت به انسولین در گروه مصرف عصاره آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی پایین‌تر از گروه کنترل بود(001/0=p). نتیجه‌گیری: شش هفته تمرین مقاومتی و مصرف عصاره آبی زعفران به تنهایی برشاخص‌های گلایسمیک اثر معنی‌داری دارد، با وجود این مصرف مکمل آبی زعفران همراه با تمرین مقاومتی دارای اثر بیشتری بر کنترل گلوکز ناشتا می‌باشد. واژه‌های کلیدی: تمرین مقاومتی، زعفران، گلوکز، هموگلوبین گلیکوزیله، مقاومت به انسولین، دیابت